Relevantie
Een last moet zo worden geformuleerd, dat degene aan wie de last is gericht niet in het duister hoeft te tasten over wat er gedaan of nagelaten moet worden om een overtreding te beëindigen. Dat lijkt glashelder, maar in de praktijk gaat dit nog wel eens mis.
Formuleren herstelmaatregel(en)
Als bijvoorbeeld de situatie waarin de overtreding zelf niet (meer) ter discussie staat, maar het ook voor het bevoegd gezag niet duidelijk is hoe de oude situatie – dus voor de overtreding – er nu precies uitzag, dan kan niet (zonder meer) als herstelmaatregel in de last worden geëist dat herstel naar de oude situatie moet plaatsvinden. De rechtszekerheid verzet zich tegen een dergelijke formulering omdat dan niet duidelijk is welke maatregelen getroffen moeten worden, zo ondervond ook het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Leiden in een uitspraak van de Afdeling van 23 februari jl. Het college moet het huiswerk opnieuw doen, en bezien of nu wel licht in de duisternis kan worden gebracht bij het formuleren van de last.
Het formuleren van herstelmaatregelen luistert dus (extra) nauw in situaties waarin niet zonder meer duidelijk is wat de oude situatie voor de overtreding is geweest. Het doen van gedegen onderzoek voorafgaand aan het besluit tot het opleggen van een last – zo nodig aan de hand van oude tekeningen en/of foto’s – kan dan helpen. Blijft de oude situatie onduidelijk, dan heeft dit (vaak) ook consequenties voor de herstelmaatregelen die kunnen worden verlangd van een overtreder. Het terugbrengen naar de oude toestand is dan niet zonder meer mogelijk. Wel kan – zo nodig in overleg met de overtreder – worden bezien welke concrete maatregelen nodig zijn om de overtreding te beëindigen en/of te komen tot een aanvaardbare situatie en kunnen deze concrete maatregelen worden voorgeschreven in de last.
